Genesis 44:1
praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens imple saccos eorum frumento quantum possunt capere et pone pecuniam singulorum in summitate sacci
praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens imple saccos eorum frumento quantum possunt capere et pone pecuniam singulorum in summitate sacci
scyphum autem meum argenteum et pretium quod dedit tritici pone in ore sacci iunioris factumque est ita
et orto mane dimissi sunt cum asinis suis
iamque urbem exierant et processerant paululum tum Ioseph arcessito dispensatore domus surge inquit persequere viros et adprehensis dicito quare reddidistis malum pro bono
scyphum quem furati estis ipse est in quo bibit dominus meus et in quo augurari solet pessimam rem fecistis
fecit ille ut iusserat et adprehensis per ordinem locutus est
qui responderunt quare sic loquitur dominus noster ut servi tui tantum flagitii commiserint
pecuniam quam invenimus in summitate saccorum reportavimus ad te de terra Chanaan et quomodo consequens est ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum
apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum quod quaeris moriatur et nos servi erimus domini nostri
qui dixit fiat iuxta vestram sententiam apud quem fuerit inventum ipse sit servus meus vos autem eritis innoxii
itaque festinato deponentes in terram saccos aperuerunt singuli
quos scrutatus incipiens a maiore usque ad minimum invenit scyphum in sacco Beniamin
at illi scissis vestibus oneratisque rursum asinis reversi sunt in oppidum
primusque Iudas cum fratribus ingressus est ad Ioseph necdum enim de loco abierat omnesque ante eum in terra pariter corruerunt
quibus ille ait cur sic agere voluistis an ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia
cui Iudas quid respondebimus inquit domino meo vel quid loquemur aut iusti poterimus obtendere Deus invenit iniquitatem servorum tuorum en omnes servi sumus domini mei et nos et apud quem inventus est scyphus
respondit Ioseph absit a me ut sic agam qui furatus est scyphum ipse sit servus meus vos autem abite liberi ad patrem vestrum
accedens propius Iudas confidenter ait oro domine mi loquatur servus tuus verbum in auribus tuis et ne irascaris famulo tuo tu es enim post Pharaonem
dominus meus interrogasti prius servos tuos habetis patrem aut fratrem
et nos respondimus tibi domino meo est nobis pater senex et puer parvulus qui in senecta illius natus est cuius uterinus frater est mortuus et ipsum solum habet mater sua pater vero tenere diligit eum
dixistique servis tuis adducite eum ad me et ponam oculos meos super illum
suggessimus domino meo non potest puer relinquere patrem suum si enim illum dimiserit morietur
et dixisti servis tuis nisi venerit frater vester minimus vobiscum non videbitis amplius faciem meam
cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum narravimus ei omnia quae locutus est dominus meus
et dixit pater noster revertimini et emite nobis parum tritici
cui diximus ire non possumus si frater noster minimus descendet nobiscum proficiscemur simul alioquin illo absente non audemus videre faciem viri
atque ille respondit vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea
egressus est unus et dixistis bestia devoravit eum et hucusque non conparet
si tuleritis et istum et aliquid ei in via contigerit deducetis canos meos cum maerore ad inferos
igitur si intravero ad servum tuum patrem nostrum et puer defuerit cum anima illius ex huius anima pendeat
videritque eum non esse nobiscum morietur et deducent famuli tui canos eius cum dolore ad inferos
ego proprie servus tuus qui in meam hunc recepi fidem et spopondi dicens nisi reduxero eum peccati reus ero in patrem meum omni tempore
manebo itaque servus tuus pro puero in ministerium domini mei et puer ascendat cum fratribus suis
non enim possum redire ad patrem absente puero ne calamitatis quae oppressura est patrem meum testis adsistam