Job 14

homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei

putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit Job 15